Τα παιδιά μας πονούν και θρηνούν. Προβληματίζονται, θυμώνουν, φωνάζουν. Πώς να χωρέσει η παιδική- εφηβική ψυχή που βράζει την τόση αδικία, τον τόσο παραλογισμό...Με την καθοδήγηση των φιλολόγων του σχολείου μας Αγαθής Μπρούτσου και Σοφίας Παναγιώτου γράφουν ποίηση, εκφράζουν σκέψεις, καταθέτουν πόνο ψυχής αποδεικνύοντας την ψυχοθεραπευτική ιδιότητα της γραφής στις ψυχές όλων μας.
Ως ελάχιστο φόρο τιμής σε όλους αυτούς που έφυγαν και σε όλους αυτούς που έμειναν να θρηνούν.